Pace Gallery zaprezentuje land marks, wystawę zbiorową nowych i nowszych prac 17 artystów i artystek badającą, w jaki sposób tożsamość kształtuje się w relacji do środowisk, które zamieszkujemy. Pokaz, przygotowany w oddziale galerii w Los Angeles, traktuje wnętrza, pejzaże i miejsca spotkań jako zasoby pamięci, które jednocześnie kształtują i odzwierciedlają jednostkę.
Kurator wystawy, Joshua Friedman—wiceprezes Pace i dobrze znana postać sceny artystycznej Los Angeles—ujmuje przestrzeń nie tylko jako kategorię fizyczną, lecz także jako teren emocjonalny i psychologiczny. Założenie kuratorskie zakłada, że zrozumienie „ja” często wymaga zrozumienia miejsc, które je podtrzymywały: domowych wnętrz, przestrzeni wspólnotowych i stref przejścia, gdzie obecność, nieobecność i czas pozostawiają ślady.
Fokus i tematy
land marks rozwija pojęcie „śladu” jako dwoiste—zarazem monumentalne i kruche, zamierzone i przypadkowe. Na przekroju prezentowanych prac artyści śledzą wzajemne zapisywanie się ludzi i ich otoczenia: ślady, które pozostawiamy w świecie, oraz odciski, jakie świat zostawia na ciele i umyśle. Tożsamość jawi się tu jako powierzchnia, na której doświadczenia „wyryją się”, a granice między wnętrzem a zewnętrzem pozostają porowate i nieustannie przepisywane.
Wystawa gromadzi ponad 25 dzieł ze szczególnym naciskiem na malarstwo. Uczestniczą: Jarvis Boyland, Chioma Ebinama, Janiva Ellis, Jake Grewal, Loie Hollowell, Patricia Iglesias Peco, Li Hei Di, Sophia Loeb, Sarah Martin-Nuss, Marina Perez Simão, Nathlie Provosty, Anne Rothenstein, Kate Spencer Stewart, Reika Takebayashi, Salman Toor, Janaina Tschäpe i Shiwen Wang. Razem te praktyki podejmują kwestie interioru i eksterioru, pamięci i temporalności oraz ucieleśnionej percepcji—tego, jak środowiska akumulują znaczenia i jak ta sedymentacja wpływa na sposoby życia, pamiętania i poruszania się po świecie.
Najważniejsze prace i premiery
Trzon ekspozycji tworzy kilka zamówień i pierwszych pokazów. Nowe obrazy Loie Hollowell, Li Hei Di i Mariny Perez Simão—artystek związanych z programem Pace—rozwijają odmienne języki abstrakcji, które wysuwają na plan pierwszy relacje między światem wewnętrznym a zewnętrznym. Abstrakcja staje się narzędziem kartografowania granicy między percepcją cielesną a kontekstami, które ją warunkują. Równolegle nowe, dotąd nieprezentowane płótno londyńskiej artystki Sophii Loeb bada sensoryczne wymiary przestrzeni i pejzażu poprzez gest i falujące formy.
Z perspektywy Los Angeles Jarvis Boyland, Patricia Iglesias Peco i Kate Spencer Stewart eksplorują emocjonalne i psychologiczne złożoności interioru. Ich prace proponują wielowarstwowe odczytania obecności, podatności i przemiany, zakorzenione w architekturach codzienności. Z Nowego Jorku Janiva Ellis, Sarah Martin-Nuss i Janaina Tschäpe analizują, jak temporalność, pamięć i ucieleśniona percepcja przekształcają doświadczenie miejsca, sugerując przestrzeń nieustannie rekonfigurowaną przez wspomnienie i ruch.
Ramy kuratorskie wzajemności
W land marks „land”—rozumiane jako terytorium—pojawia się mniej jako obszar stały, a bardziej jako zmienny indeks relacji. W tym ujęciu niegdyś zamieszkałe pokoje, przestrzenie wspólne i otwarte krajobrazy działają jak akumulatory znaczeń. Ślady zostawiane przez ludzi—na podłogach, ścianach, ścieżkach i w przestrzeniach współdzielonych—czytane są w dialogu ze znakami, które te miejsca oddają w zamian. Ta wzajemność napędza narrację pokazu: „poznać siebie” znaczy tu odczytywać zarówno zewnętrzne inskrypcje, jak i wewnętrzne osady, trwające w czasie i zależne od kontekstu.
Choć rdzeniem wyboru jest malarstwo, logika prezentacji pozostaje celowo transdyscyplinarna i geograficznie szeroka, łącząc artystów na różnych etapach kariery z Los Angeles, Nowego Jorku, Wielkiej Brytanii, Japonii, Brazylii i Grecji. Linia kuratorska dopuszcza współistnienie ujęć figuratywnych i spekulacyjnych abstrakcji, szkicując złożony teren, w którym krzyżują się architektura, atmosfera i pamięć. Powstaje tym samym przekrojowy obraz praktyk traktujących przestrzeń jako żywe medium—zdolne przyjmować, rejestrować i oddawać gesty, które się w nim rozgrywają.
Kontekst w programie Pace
Prezentacja w Los Angeles rozwija szerszy program Pace, łączący pracę z dziedzictwami historycznymi z badaniami współczesnymi. Galeria reprezentuje wpływowych artystów i estate’y, od dekad utrzymując relacje z kluczowymi postaciami ruchów takich jak abstrakcyjny ekspresjonizm czy Light and Space. Równolegle wspiera kariery twórców współczesnych, m.in. Torkwase Dyson, Loie Hollowell, Roberta Navy, Adama Pendletona i Mariny Perez Simão. To podwójne zobowiązanie—historyczna głębia i aktualna refleksja—sytuuje land marks w trwającym namyśle nad tym, jak artyści mapują percepcję, formę i doświadczenie.
W ramach obecnego kierownictwa galeria akcentuje współpracę z instytucjami partnerskimi i organizacjami non-profit oraz wspiera badania poprzez Pace Publishing—imprint poświęcony projektom wprowadzającym nowe głosy do narracji historii sztuki. Program uzupełniają instalacje publiczne, performanse, inicjatywy filantropijne i inne formaty interdyscyplinarne, konsekwentnie podporządkowane zasadzie „artist-first”. Wystawa wpisuje się w ten ekosystem, eksponując praktyki badające, jak przestrzeń jest odczuwana, pamiętana i wyobrażana na nowo.
Pace utrzymuje globalną obecność z placówkami w USA, Europie i Azji, w tym dwiema galeriami w Nowym Jorku i flagowym miejscem w Los Angeles oraz galeriami w Londynie, Genewie, Berlinie, Hongkongu, Seulu i Tokio. Losangelska siedziba goszcząca land marks stanowi element długofalowego zaangażowania na Zachodnim Wybrzeżu, gdzie galeria promuje praktyki oparte na percepcji oraz dialogi o przestrzeni, świetle i środowisku.
Odczyt prac
Artyści traktują przestrzeń jednocześnie jako temat i metodę. Jedni przedstawiają pola przestrzenne niemal cielesnie—za pomocą gradientów, falowań i śladów przywołujących stany wewnętrzne i progi sensoryczne. Inni umieszczają postaci w wnętrzach lub pejzażach naznaczonych doświadczeniem, artykułując napięcia między obecnością a utratą poprzez kolor, kompozycję i powierzchnię. Jeszcze inni koncentrują się na temporalnym wymiarze percepcji—na tym, jak czas przekształca to, co przestrzeń ujawnia, i jak pamięć długo po chwili rysuje mapę na nowo. Razem tworzą warstwowy atlas, w którym „land” z land marks jest zarazem architekturą, atmosferą i archiwum.
Zamiast przypisywać pojęciu miejsca jednoznaczny sens, wystawa gromadzi przypadki—„znaki”—skłaniające do namysłu nad tym, jak środowiska stają się zapisami o charakterze osobistym i zbiorowym. Prace sugerują, że przestrzeń nigdy nie jest neutralna: rejestruje gesty i ruchy, które w niej zachodzą, a następnie wpływa na to, jak są one odczuwane, zapamiętywane i rozumiane. W tym sensie land marks czyta świat jako palimpsest interakcji, w którym tożsamość i środowisko nieustannie współzapisują się nawzajem.
Miejsce i daty: Pace Gallery, 1201 South La Brea Avenue, Los Angeles — 8 listopada 2025 – 17 stycznia 2026.