Galeria White Cube ogłosiła rozpoczęcie reprezentacji niemieckiej artystki Kathariny Grosse (ur. 1961 we Fryburgu Bryzgowijskim). Jest to reprezentacja wspólna, prowadzona we współpracy z galeriami Gagosian, Galerie Max Hetzler oraz Galerie nächst St. Stephan.
Pierwsza prezentacja Grosse w White Cube odbyła się w 2002 roku, w dawnej siedzibie galerii przy Hoxton Square. Obecnie planowana jest indywidualna wystawa artystki w londyńskiej filii White Cube Bermondsey, która odbędzie się w kwietniu 2026 roku. Wcześniej, w grudniu 2025 roku, nowy obraz artystki zostanie zaprezentowany na stoisku galerii podczas targów Art Basel Miami Beach.
Od ponad trzech dekad Grosse jest znana z twórczości, która radykalnie przekształciła pole malarstwa. Jej praktyka artystyczna definiowana jest przez aplikację żywych, natryskiwanych kolorów na wnętrza, architekturę i krajobrazy. Metoda ta ma na celu transformację obrazu malarskiego w wielozmysłowe doświadczenie, które destabilizuje percepcję rzeczywistości przez widza. Grosse definiuje malarstwo nie jako aplikację na powierzchnię, ale jako „tymczasową ekologię”, w której zbiegają się artysta, miejsce i widz.
Od późnych lat 90. Grosse używa przemysłowego pistoletu natryskowego i farby akrylowej. Narzędzie to opisuje jako „konceptualne przedłużenie pędzla”. Sprzęt ten pozwala jej nakładać farbę na różnorodne powierzchnie i przeszkody bez przerw, pracując w wyjątkowej skali i tempie.
Jej pierwsza praca natryskowa in situ, Untitled (green corner) (1998), powstała poprzez malowanie bezpośrednio na architekturze Kunsthalle w Bernie (Szwajcaria). Dzieło, pojawiające się jako zawieszone w przestrzeni pole ciemnej zieleni na styku dwóch ścian, zmieniało percepcję powierzchni i objętości przez widzów. Podejście to zostało ukształtowane przez wcześniejszy pobyt Grosse we Florencji, gdzie analizowała nierozerwalny związek fresku z codziennym życiem i architekturą.
Inne znaczące prace to Das Bett (2004), w ramach której artystka pomalowała natryskowo całą swoją sypialnię w Düsseldorfie wraz z jej wyposażeniem, oraz Rockaway (2016), interwencja na opuszczonym budynku wojskowym przy plaży w Queens, w Nowym Jorku. Ostatnio jej zamówienie na Messeplatz podczas Art Basel 2025, zatytułowane CHOIR, obejmowało zamaszyste pociągnięcia magenty, które przepływały przez plac publiczny, wieżę zegarową, fontannę i logo targów. Był to pierwszy przypadek w historii projektu, kiedy przybrał on formę malarską.
Praktyka studyjna Grosse, obejmująca płótna i prace trójwymiarowe, kieruje się podobną metodologią. Artystka opisuje ją jako „nieokiełznany impuls do przejmowania przestrzeni za pomocą malarstwa, do przekraczania granic”. Zarówno jej płótna, jak i prace in situ mają na celu zainscenizowanie spotkania, które jest równie trzewiowe i fizyczne, co wizualne. W ten sposób Grosse zaprasza widzów do zamieszkania w czymś, co nazywa „kapsułą czasu, która wyrywa cię z logiki konsekwencji lub początku”.
Indywidualna wystawa artystki „The Sprayed Dear” jest obecnie prezentowana w Staatsgalerie Stuttgart w Niemczech (do 11 stycznia 2026 r.). Jej prace są również częścią wystawy objazdowej „Making Their Mark: Works from the Shah Garg Collection” w Mildred Lane Kemper Art Museum, St. Louis, USA (do 5 stycznia 2026 r.) oraz „The Scharf Collection” w Alte Nationalgalerie w Berlinie, Niemcy (do 15 lutego 2026 r.). Przyszła wystawa indywidualna „Black Bed” planowana jest w MUNCH w Oslo (25 września – 31 grudnia 2026 r.).
