Desert Botanical Garden prezentuje FRAMERATE: Desert Pulse, nową instalację brytyjskiego studia ScanLAB Projects, która przez dwanaście miesięcy śledzi codzienne, często ledwie dostrzegalne przeobrażenia w Phoenix i na rozległej Pustyni Sonora. Dzięki autorskim technikom skanowania 3D projekt łączy sztukę, obserwację środowiska i dźwięk, by wydobyć procesy zwykle niewidoczne w ludzkiej skali. Ogród ujmuje tę realizację jednocześnie jako dokument i doświadczenie publiczne: ewoluujący zapis pulsu pustyni oraz zaproszenie do uważnego patrzenia na kruche ekosystemy.
Instalacja rozgrywa się wśród kaktusów i ogrodowych alejek poprzez cztery monumentalne, przestrzennie rozstawione ekrany na wolnym powietrzu, uzupełnione wieloekranową prezentacją w RAF Exhibit Gallery. Pejzaże dźwiękowe Pascala Wyse’a spinają język wizualny łączący chmury punktów, fotografię, sekwencje time-lapse i dźwięk przestrzenny. Zwiedzający trafiają na mozaikę zjawisk — od cykli kwitnienia i przemieszczeń osadów po fazy odnowy — przełożonych na ruchomy obraz i dźwięk. Akcent pada na obserwację, a nie efektowność; praca zachęca do czytania drobnych, kumulujących się taktów, którymi krajobraz zapisuje upływ czasu.
Desert Pulse rozwija serię FRAMERATE studia ScanLAB. W tej odsłonie zespół stosuje autorską metodę skanowania 3D w trybie time-lapse, opartą na technologii LiDAR, aby w regularnych odstępach rejestrować te same miejsca przez cały rok. Powstaje w ten sposób zbiór danych, utrwalany w porównywalnych warunkach i z powtarzalnych ujęć, który ujawnia mikrozmiany struktury terenu i aktywności powierzchni — niewychwytywalne dla fotografii konwencjonalnej i krótkich obserwacji terenowych. Dzięki cyklicznym powrotom do punktów w Phoenix i na Pustyni Sonora zespół buduje zapis „klatka po klatce” powolnych, kumulatywnych przemian — pokazanych w skali wystawienniczej.
Skala przedsięwzięcia jest znacząca. Ogród określa Desert Pulse jako najbardziej ambitną dotąd odsłonę cyklu — rozszerzoną o sieć lokalizacji pustynnych i prezentowaną w skali architektonicznej. Logistyka staje się częścią narracji: ekipa skanująca korzysta z elektrycznych Rivian R1T, by codziennie docierać do piętnastu lokalizacji, łącząc pracę terenową ze wspólną agendą zrównoważonego rozwoju. Partnerstwo podkreśla redukcję emisji i długofalową odpowiedzialność środowiskową, wpisując decyzje operacyjne w logikę artystyczną projektu.
Zrównoważony charakter przedsięwzięcia akcentuje prezentacja towarzysząca „Making Desert Pulse”, która omawia, jak ScanLAB i Ogród monitorowały i ograniczały wpływ projektu w fazach zbierania danych, montażu i ekspozycji. Organizatorzy podają prognozowany łączny ślad węglowy 140,64 tCO2e i zapowiadają, że dzięki działaniom redukcyjnym i kompensacyjnym praca uzyska certyfikowaną neutralność węglową. Transparentność procesu produkcji rozszerza dokumentalną etykę projektu na refleksję nad własnym oddziaływaniem i metodami.
Program publiczny poszerza fokus na obserwację i miejsce. Równolegle do wystawy Ogród proponuje działania poświęcone opowieściom społecznościowym, field sketchingowi i journalingowi, prezentacjom artystów wschodzących, badaniom fotograficznym czasu na pustyni oraz cyklom rozmów. Formaty takie jak „Barflies Presents: Rooted: Voices of Our Community”, „Nature Journaling: Sketching through Time”, „Desert Studio: Emerging Artists Series”, „Seeing Time Series: A Photographer’s Journey through Change in the Sonoran Desert”, „Desert Views: A Conversation Series” oraz wieczorne „Pulse Parties” otwierają wiele dróg wejścia dla różnych publiczności. Wszystkie krążą wokół pytania, jak widzieć i omawiać zmiany stopniowe, lecz doniosłe.
ScanLAB Projects — kierowane przez Matta Shawa i Williama Trossella — cieszy się międzynarodowym uznaniem za twórcze wykorzystanie narzędzi widzenia maszynowego w praktykach estetycznych i dokumentalnych. Praktyka studia opiera się na charakterystycznym słowniku chmury punktów i trwałej ciekawości, jak technologia może uwidaczniać piękno, kruchość i odporność środowisk. Dotychczasowe realizacje obejmują m.in. dokumentację dawnych obozów koncentracyjnych, cofającego się lodu Arktyki oraz tworzenie przestrzennych archiwów miejsc kultury, takich jak biuro Stephena Hawkinga — powstające na bieżąco inwentarze przestrzeni i procesów narażonych na utratę lub błędną lekturę. Wspólnym mianownikiem jest przekład złożonych, często niewidocznych dynamik na formy czytelne dla szerokiej publiczności.
Zespół jest celowo interdyscyplinarny i łączy architektów, rzemieślników, fotografów, inżynierów, dokumentalistów i programistów. Współprace z choreografami, muzykami, pisarzami, technologami, klimatologami i partnerami akademickimi pozwalają studiu poruszać się między muzeum a innymi sferami publicznymi — performansem, dziennikarstwem i mediacją środowiskową. Prace były pokazywane m.in. w Royal Academy (Wielka Brytania), LACMA (USA), na Biennale w Wenecji (Włochy), w Louisiana Museum of Modern Art (Dania), Barbican (Wielka Brytania), The Photographers’ Gallery (Wielka Brytania), STRP Biennial (Holandia), Espacio Fundación Telefónica (Hiszpania), Southbank Centre (Wielka Brytania), Science Museum (Wielka Brytania), New Museum (USA), na CPH:DOX (Dania), SXSW (USA), w Berliner Ensemble (Niemcy) i na Tribeca (USA). Wśród partnerów znajdują się m.in. Danny Boyle, Greenpeace, Apple, MIT, Forensic Architecture i University of Cambridge.
Desert Botanical Garden to trafnie dobrana rama dla projektu poświęconego ekologiom pustynnym. Instytucja obejmuje pięć ścieżek tematycznych i żywą kolekcję około 50 000 roślin, ze stałym naciskiem na Pustynię Sonora. Oprócz działań konserwatorskich i badawczych Ogród realizuje wystawy, wydarzenia sezonowe i programy edukacyjne dla szerokich grup odbiorców. Ulokowanie FRAMERATE: Desert Pulse wśród saguaro i cholla, zamiast w klasycznym white cube, podkreśla nierozerwalność tematu i miejsca. Doświadczenie pracy w żywej kolekcji zachęca do zestawiania temporalności obrazów z roślinami i terenem tuż obok.
Informacje praktyczne są proste. Ogród informuje, że bilety i ogólne szczegóły dostępne są na stronie internetowej, a projekt adresowany jest do odbiorców zainteresowanych sztuką i designem, zmianą środowiska i wizualizacją danych, a także do mieszkańców szukających nowych sposobów czytania znanego krajobrazu. Struktura ekspozycji — rozproszone ekrany na zewnątrz i skoncentrowana projekcja we wnętrzu — sprzyja powrotom i zróżnicowanym spotkaniom, odzwierciedlając kumulatywną metodę pracy.
W gruncie rzeczy FRAMERATE: Desert Pulse proponuje sposób patrzenia: nie jedną panoramę pustyni, lecz sekwencję — księgę drobnych strat i zysków wpisywanych w czas. Przeniesiona do skali ludzkiego doświadczenia ukazuje Pustynię Sonora jako miejsce ciągłej, czytelnej zmiany, wartej długotrwałej uwagi, a sam proces powstawania dzieła włącza do rozmowy o wpływie i trosce o krajobraz.
Miejsce i daty: Desert Botanical Garden, 1201 N Galvin Pkwy, Phoenix, AZ 85008 — 11 października 2025 – 10 maja 2026.
