Wyprodukowany przez wybitnego reżysera kina akcji Daniela Calparsoro, film „Mikaela” rzuca widzów w sam środek ryzykownego napadu, który odbywa się w najbardziej ekstremalnych warunkach. Film jest opowiedziany z różnych punktów widzenia osób zamieszanych w napad, a co więcej, ma w sobie sporo poczucia humoru. Oczywiście, za sterami stoi największy specjalista hiszpańskiego kina w gatunku thrillera akcji, Daniel Calparsoro. To gwarancja jakości.
Fabuła
Akcja „Mikaeli” rozgrywa się w przeddzień Święta Trzech Króli, co jest ważnym kulturowo okresem w Hiszpanii, natychmiast zanurzając publiczność w specyficznych i sugestywnych ramach czasowych. To świąteczne tło zostaje gwałtownie przerwane przez bezprecedensową, rekordową burzę śnieżną (o imieniu Mikaela), która ogarnia kraj, przynosząc chaos i paraliż, szczególnie na ważnej autostradzie. Ekstremalna pogoda wykracza poza zwykłe tło, stając się siłą niemal antagonistyczną, która kształtuje każdy aspekt rozwijającego się dramatu. Pośród tego powszechnego zamieszania, zuchwała grupa złodziei wykorzystuje dogodny moment nieuwagi i bezruchu, by przeprowadzić napad na furgonetkę pancerną, mając na celu zdobycie pokaźnego łupu. Rdzeń ludzkiego dramatu skupia się na nieprawdopodobnej parze. Leo, weteran policji grany przez Antonio Resinesa, jest opisany jako znużony, „u kresu sił” i „nie mający nic do stracenia”. Znajduje się on niebezpiecznie blisko zuchwałego napadu. W desperackiej próbie uniemożliwienia ucieczki przestępcom, Leo otrzymuje nieoczekiwaną i kluczową pomoc od młodej kobiety. Postać ta jest w niektórych materiałach identyfikowana jako tytułowa Mikaela, grana przez Natalię Azaharę, lub opisywana jako młoda aspirantka do Gwardii Cywilnej, świeżo po akademii. Razem ten niedobrany duet rozpoczyna niebezpieczny „wyścig z czasem”, walcząc nie tylko z zdeterminowanymi złodziejami, ale także z nieubłaganą furią burzy. Ale „Mikaela” ukazuje wszystkie punkty widzenia: małżeństwo w kryzysie, które obserwuje napad i zostaje w niego wciągnięte, oraz szeroko zakrojone działania centrum meteorologicznego, które, próbując ocenić burzę, współpracuje z zespołem Gwardii Cywilnej, aby odkryć tożsamość napastników.
Obsada
Na czele obsady stoi weteran Antonio Resines, który wciela się w Leo, postać opisaną jako „zrzędliwy glina”. Przedstawienie Leo jako znużonego światem funkcjonariusza, „zmęczonego” i „u kresu sił”, ale o dobrym sercu, jest kluczowe. U boku Resinesa występuje Natalia Azahara, która wciela się w rolę młodej kobiety, potencjalnie tytułowej Mikaeli, która udziela Leo kluczowej pomocy. Jej postać, czy to aspirantka do Gwardii Cywilnej, czy cywilka wplątana w krzyżowy ogień, jest w recenzjach chwalona za wniesienie „świeżości” do narracji. Dynamika między jej zdeterminowaną postacią a cynicznym weteranem granym przez Resinesa jest fundamentalna dla rozwoju konfliktu i rozwiązania filmu. Obsadę uzupełniają kluczowi aktorzy drugoplanowi, w tym Roger Casamajor jako Jon, Adriana Torrebejano jako Alicia, Pavel Anton i Cristina Kovani. W szczególności występ Cristiny Kovani został wyróżniony za zaoferowanie „niespodziewanego zwrotu akcji”, sugerując potencjalnie znaczący i nieoczekiwany zwrot fabularny, który może skierować narrację w nowym kierunku. Tak solidna obsada drugoplanowa jest niezbędna w thrillerze, który prawdopodobnie opiera się na skomplikowanych interakcjach postaci, zmieniających się lojalnościach i napięciu potęgowanym przez grupę osób pod ekstremalną presją.
Reżyseria, scenariusz i produkcja
Za reżyserię „Mikaeli” odpowiada Daniel Calparsoro, filmowiec uznawany w hiszpańskim kinie za „specjalistę od kina akcji” i znany ze swojej pracy w gatunku thrillera. Jego udział jasno określa oczekiwania co do stylistycznego podejścia filmu, obiecując pewien poziom kompetencji w realizacji napiętych sekwencji akcji i utrzymaniu porywającego tempa. Krytycy zauważyli, że Calparsoro wydaje się być „w swoim żywiole” przy tym projekcie, czując się komfortowo i sprawnie w ramach pełnej akcji narracji. Scenariusz do „Mikaeli” napisał Arturo Ruiz Serrano. Wcześniejsze prace Serrano obejmują miniserial telewizyjny o tematyce kryminalnej „Żelazna ręka”, co wskazuje na znajomość narracji obejmujących przedsięwzięcia przestępcze i konfrontacje o wysoką stawkę. Film cieszy się znaczącym wsparciem produkcyjnym ze strony konsorcjum uznanych hiszpańskich firm, w tym Atresmedia Cine, Atlantia Media, La Terraza Films, Ikiru Films i AP6 La Película AIE. Ten zbiorowy wysiłek podkreśla, że „Mikaela” była znaczącą produkcją w hiszpańskiej branży filmowej. Wzmacniając kluczową rolę scenerii, pierwotny tytuł roboczy filmu brzmiał „AP6: piekło na autostradzie”. Produkcja otrzymała również wsparcie finansowe od Atresmedia, Netflix i Vodafone, przy czym wczesna inwestycja Netflixa jest szczególnie godna uwagi ze względu na późniejszą globalną strategię streamingową. Główne zdjęcia odbywały się w kluczowych hiszpańskich lokalizacjach, w tym w regionie Madrytu i prowincji Segowia, nadając historii autentyczne tło geograficzne.
Nasza opinia
Uwielbiamy Daniela Calparsoro, reżysera, po którym wiemy, czego się spodziewać i chociaż bez większych niespodzianek, potrafi on wykonywać swoją pracę sprawnie i znakomicie. Specjalizuje się w thrillerach i robi to jak nikt inny w Hiszpanii, odpowiadając za większość ostatnich hitów hiszpańskiego kina. Jakość scenariusza, reżyserii i montażu. To jeden z tych filmów, które od samego początku wiedzą, czego szukają i jakie mechanizmy uruchomić, aby wywołać dokładnie to uczucie, którego poszukują. Ponadto, film jest zabarwiony lekką nutą komedii. Postać Resinesa (Leo) to facet skończony, ale nie jest zgorzkniały: ma w sobie człowieczeństwo i potrafi podchodzić do spraw z humorem, co udziela się widzom. „Mikaela” to sprawnie zrealizowany film, który wie, czego szuka, znajduje to i staje się idealną rozrywką na ten piątek.
Miłego oglądania!
Gdzie obejrzeć „Mikaelę”
