Nowy serial dokumentalny Netflixa powraca do jednej z najbardziej niepokojących i zagadkowych nierozwiązanych spraw w najnowszej historii: zniknięcia Amy Lynn Bradley. Produkcja, Co się stało z Amy Bradley?, skrupulatnie rekonstruuje wydarzenia związane z zaginięciem 23-latki ze statku wycieczkowego, przedstawiając narrację pełną sprzecznych teorii, niepokojących relacji naocznych świadków i niekończącej się walki rodziny o odpowiedzi. Serial rozpoczyna się od idyllicznej sceny rodzinnych wakacji, będących nagrodą za pracę Rona Bradleya jako dyrektora w firmie ubezpieczeniowej. Rodzina Bradleyów — Ron, jego żona Iva, ich syn Brad i córka Amy — weszła na pokład statku wycieczkowego Rhapsody of the Seas linii Royal Caribbean, aby odbyć tygodniową podróż po Karaibach z planowanymi przystankami na Arubie i Curaçao. Dokument przedstawia Amy jako energiczną młodą kobietę u progu nowego etapu w życiu. Niedawno ukończyła studia z wychowania fizycznego, była utalentowaną sportsmenką i wyszkoloną ratowniczką. Po powrocie miała rozpocząć nową pracę w firmie konsultingowej IT. Film podkreśla, że jej życie było pełne planów i zobowiązań, w tym nowy pies czekający na nią w domu — szczegóły, które stoją w ostrej sprzeczności z jakąkolwiek sugestią, że zamierzała zniknąć. Jednak serial wprowadza również kluczowy paradoks: pomimo swoich umiejętności pływackich, Amy odczuwała głęboki lęk przed otwartym oceanem, co komplikuje najprostsze wyjaśnienie tego, co wydarzyło się później.
Ostatnie godziny na pokładzie
Dokument starannie odtwarza chronologię ostatnich znanych godzin Amy. W nocy przed zniknięciem, ona i jej brat Brad bawili się w dyskotece na statku, tańcząc i spędzając czas z innymi pasażerami oraz członkami zespołu Blue Orchid. Kamerzysta nagrał Amy na parkiecie z basistą zespołu, Alisterem Douglasem, znanym jako „Yellow”. Według skomputeryzowanego systemu zamków w drzwiach, Brad wrócił do rodzinnej kabiny około 3:35 nad ranem, a Amy podążyła za nim zaledwie pięć minut później. Rozmawiali chwilę na swoim prywatnym balkonie, zanim Brad poszedł spać, a jego ostatnie słowa do siostry brzmiały: „Kocham cię”. Film skupia się następnie na krytycznym przedziale czasowym. Między 5:15 a 5:30 rano ich ojciec, Ron, obudził się na chwilę i zobaczył nogi Amy na leżaku na balkonie, gdzie wydawało się, że śpi. Zauważył, że drzwi balkonowe są zamknięte i ponownie zasnął. Kiedy obudził się w pełni o 6:00 rano, Amy już nie było. Zniknęły również jej papierosy i zapalniczka, ale buty zostały w kabinie.
Alarm na pełnym morzu
To, co nastąpiło później, było powoli narastającą paniką, która, jak twierdzi rodzina, spotkała się z instytucjonalną obojętnością. Dokument szczegółowo opisuje gorączkowe próby zaalarmowania załogi, gdy Rhapsody of the Seas cumował w Curaçao. Błagali personel statku o opóźnienie opuszczenia trapu, obawiając się, że Amy mogłaby zostać zabrana ze statku. Prosili również o ogłoszenie na całym statku, ale załoga rzekomo odmówiła, twierdząc, że jest zbyt wcześnie, aby używać systemu nagłośnienia. Pierwsze wezwanie „Prosimy Amy Bradley o zgłoszenie się do biura intendenta” zostało nadane dopiero o prawie 8:00 rano, kiedy to znaczna liczba z 2400 pasażerów zdążyła już zejść na ląd, aby zwiedzić wyspę. Rodzina Bradleyów od dawna krytykuje reakcję Royal Caribbean, którą opisuje jako powolną i nieczułą. Dokument podkreśla, że wstępne przeszukanie statku zostało później uznane przez FBI za niekompletne, obejmujące jedynie części wspólne, a nie kwatery pasażerów i załogi. Royal Caribbean utrzymywało, że działało „właściwie i odpowiedzialnie przez cały czas” i nigdy nie zostało poinformowane przez organy ścigania o jakichkolwiek dowodach sugerujących przestępstwo.
Dwa losy: upadek lub porwanie
Śledztwo, przedstawione w filmie, szybko rozdzieliło się na dwie skrajnie różne narracje. Pierwsza, najprostsza, to tragiczny wypadek. Amy, będąc pod wpływem alkoholu, mogła stracić orientację, przechylić się przez barierkę płynącego statku i wpaść do rozległego, ciemnego oceanu. Poszukiwania rozpoczęte kilka godzin później miałyby niemal zerowe szanse powodzenia. Straż przybrzeżna Antyli Holenderskich prowadziła czterodniowe poszukiwania na morzu, ale nie znalazła po niej śladu. Druga teoria, którą rodzina podejrzewała od samego początku, to porwanie. Możliwość ta zyskała na wiarygodności, gdy oficjalni śledczy stwierdzili, że „nie ma dowodów na to, że Amy… wypadła za burtę, została zepchnięta lub popełniła samobójstwo”. FBI utrzymuje jej sprawę otwartą i umieściło ją na liście najbardziej poszukiwanych zaginionych osób, co sugeruje, że czyn przestępczy jest uważany za poważną ewentualność. Teoria ta zakłada, że Amy stała się celem członków załogi lub innych osób, być może została odurzona narkotykami, a następnie przemycona ze statku, gdy ten zacumował w Curaçao.
Cienie na pokładzie: osoby zainteresowania
Teorię porwania podsycają liczne podejrzane wydarzenia i interakcje szczegółowo opisane w dokumencie. Uwaga skupia się na Alisterze „Yellow” Douglasie, basiście zespołu na statku. Amy miała podobno wspomnieć, że podczas tańca był „trochę zbyt blisko”. Co ważniejsze, inni pasażerowie zgłosili, że widzieli Amy z Douglasem na górnym pokładzie między 5:30 a 5:45 rano, dokładnie w oknie czasowym po tym, jak ostatni raz widział ją ojciec. Świadkowie ci twierdzili, że Douglas podał jej ciemny płyn, a kilka minut później widziano go opuszczającego to miejsce samotnie. Podejrzenia rodziny wzrosły, gdy Douglas podszedł do brata Amy, Brada, krótko po tym, jak o jej zniknięciu wiedziała tylko rodzina i ochrona, i powiedział, że „przykro mu z powodu jego siostry”. Brad uznał ten komentarz za głęboko niepokojący. Douglas został przesłuchany przez FBI i przeszedł test na wykrywaczu kłamstw; bez bezpośrednich dowodów łączących go ze zniknięciem, nigdy nie postawiono mu zarzutów. Innym niepokojącym szczegółem przedstawionym w filmie jest zniknięcie zdjęć Amy z galerii fotograficznej statku. Fotograf statkowy pamiętał, że wywołał i wystawił kilka zdjęć, na których była Amy, ale po jej zniknięciu te konkretne fotografie zniknęły, co sugeruje celową próbę zatarcia śladów jej obecności.
Duch na Karaibach: obserwacje
W kolejnych latach nadzieję rodziny podtrzymywała seria niepokojących i przekonujących, choć ostatecznie niezweryfikowanych, obserwacji. W sierpniu 1998 roku dwóch kanadyjskich turystów na plaży w Curaçao zobaczyło kobietę, co do której byli pewni, że to Amy. Towarzyszyło jej dwóch agresywnie wyglądających mężczyzn, a jeden ze świadków zauważył, że jej tatuaże — które opisał dokładnie, zanim zobaczył jakikolwiek plakat z zaginioną osobą — pasowały do tatuaży Amy. Kobieta zdawała się próbować nawiązać kontakt wzrokowy, gdy usłyszała, jak mężczyźni mówią po angielsku. Rok później podoficer Marynarki Wojennej USA, William Hefner, twierdził, że spotkał kobietę w domu publicznym w Curaçao, która przedstawiła się jako Amy Bradley. Rzekomo błagała go o pomoc, mówiąc, że jest przetrzymywana wbrew swojej woli i nie wolno jej odejść. Hefner, obawiając się konsekwencji za przebywanie w domu publicznym, zgłosił incydent dopiero po przejściu na emeryturę. Zanim władze zdążyły zbadać sprawę, dom publiczny spłonął. Następnie pojawiło się niepokojące zdjęcie z witryny dla dorosłych reklamującej „erotyczne wakacje”. Zdjęcie przedstawiało kobietę w bieliźnie, zidentyfikowaną jako „Jas”, która była uderzająco podobna do Amy. Rodzina Bradleyów jest przekonana, że kobieta o strapionym wyrazie twarzy na zdjęciu to ich córka.
Długa gehenna rodziny
Dokument w przejmujący sposób ukazuje niszczycielski, wieloletni wpływ zniknięcia na rodzinę Bradleyów. Ich niezachwiana wiara w to, że Amy żyje, jest symbolizowana przez jej czerwoną Miatę, wciąż zaparkowaną i czekającą w garażu rodzinnym. Ich desperackie poszukiwania uczyniły ich również podatnymi na okrutne wykorzystywanie. Film opowiada o ich doświadczeniach z oszustem Frankiem Jonesem, który twierdził, że jest byłym agentem sił specjalnych. Przekonał Bradleyów, że zlokalizował Amy i może przeprowadzić misję ratunkową, wyłudzając od nich w sumie 210 000 dolarów. Dostarczył nawet upozorowane zdjęcia jako dowód swoich działań. Jones został ostatecznie zdemaskowany i skazany za oszustwo pocztowe. Wzruszające pytanie Rona Bradleya w filmie — „Gdyby to było wasze dziecko, co byście zrobili?” — oddaje głębię ich desperacji.
Pytanie bez odpowiedzi
Dziś sprawa Amy Lynn Bradley pozostaje otwartym dochodzeniem FBI. Chociaż w 2010 roku została prawnie uznana za zmarłą, jej rodzina nigdy не przestała jej szukać. Odkrycie ludzkiej szczęki na Arubie w 2010 roku na krótko dało nadzieję na odpowiedzi, ale nie pasowała ona do Amy. Główna tajemnica pozostaje nierozwiązana, zawieszona między prawdopodobieństwem tragicznego wypadku a mrożącą krew w żyłach możliwością złowrogiej zbrodni, popartej serią przekonujących, ale niemożliwych do udowodnienia wskazówek. Co się stało z Amy Bradley? nie oferuje ostatecznej odpowiedzi. Zamiast tego pozostawia widza z tą samą głęboką i dręczącą niepewnością, z którą rodzina Bradleyów żyje każdego dnia.
Zaginięcie Amy Lynn Bradley miało miejsce 24 marca 1998 roku.
Gdzie obejrzeć „Co się stało z Amy Bradley?”
