Młodzi milionerzy, nowa francuska komediodramat dostępna na Netflix, rozwija się jako opowieść o dorastaniu z satyrycznym tonem, osadzona w realiach pełnej kontrastów Marsylii. Serial został stworzony przez Igora Gotesmana, napisany we współpracy z Carine Prévôt i Mahault Mollaret, a zrealizowany w spójnej wizji twórczej. Śledzi losy czwórki siedemnastolatków, którzy impulsywnie wygrywają na loterii 17 milionów euro. Ten niespodziewany przypływ pieniędzy wyrzuca ich z rutyny szkolnej codzienności i wrzuca w labirynt sekretów oraz moralnych dylematów. Gotesman, znany z wcześniejszych produkcji Netflixa, w których potrafił balansować pomiędzy subtelną obserwacją a powściągliwą emocjonalnością, utrzymuje tu ton skupiony bardziej na szczegółowej analizie niż na bezpośredniej komedii. Narracja jest prowadzona pewnie i z wyczuciem.
W centrum Młodych milionerów znajdują się Samia, Léo, David i Jess – połączeni szkolną przyjaźnią, ale różniący się osobistymi aspiracjami. Punktem zwrotnym jest moment, w którym zdają sobie sprawę, że żadne z nich nie ma wieku wymaganego do odebrania nagrody. Postanawiają więc zaangażować koleżankę z klasy, Victoire, osiemnastolatkę o pozornej niezależności, by tymczasowo przechowała pieniądze. Decyzja ta powoduje pęknięcia w ich relacjach: przyjaźń staje się negocjacją, a zaufanie – kruchym kapitałem. Logistyka – ukrywanie dużych sum, potajemne wizyty w banku, a przy tym przygotowania do matury – zamienia się w ćwiczenie nastoletniej pomysłowości pod presją.
Struktura narracyjna zachowuje delikatną równowagę. Każdy odcinek skupia się na konkretnym zadaniu, ale splecionym z innymi: zapewnieniu bezpieczeństwa pieniędzy, unikaniu podejrzeń rodziców, radzeniu sobie z rolą outsiderki Victoire. Równolegle rozwijają się wątki osobiste: pierwsze miłości, lęk przed egzaminami, napięcia rodzinne, poszukiwanie tożsamości. Fabuła narasta, prowadząc do podwójnego finału: egzaminów końcowych i osiągnięcia pełnoletności. Ta podwójna presja czasowa lokuje serial w tradycji łączącej elementy thrillera i powieści o dojrzewaniu.
Pod względem tematycznym Młodzi milionerzy bada zderzenie młodości z przywilejami dorosłości. Pieniądze nie są tu jedynie narzędziem do zaspokajania zachcianek czy życia w luksusie – symbolizują autonomię, pragnienia, nierówności i przemianę. Marzenia bohaterów – o luksusowych samochodach, markowych ubraniach, chwilach olśnienia – filtrowane są przez ich ograniczone doświadczenia, często nacechowane ekonomiczną niepewnością. Serial stawia pytanie, czy bogactwo daje wolność, czy nakłada nowe kajdany. Nie moralizuje; pozwala, by napięcie etyczne wynikało naturalnie z tego, jak władza przekształca nawet najsilniejsze więzi.
Aktorstwo oparte jest na autentyczności. Abraham Wapler, Malou Khebizi i Calixte Broisin-Doutaz obdarzają swoje postacie subtelną pewnością siebie, podszytą niepewnością i kruchością. Sara Gançarski i Jeanne Boudier, wcielające się odpowiednio w Victoire i Jess, przekazują z wyczuciem ambiwalencję bycia jednocześnie w środku i na zewnątrz grupy. Dynamika zespołu zbudowana jest na precyzyjnych obserwacjach: gestach, milczeniu, niewypowiedzianych hierarchiach, które nadają interakcjom głębi. Nie jest to aktorstwo nastawione na efektowność, lecz na przekonanie widza drobnymi, prawdziwymi szczegółami.
Postacie drugoplanowe dodają światu serialu dodatkowych odcieni. Rodzice dostrzegają z pozoru niewinne zmiany, które zwiększają napięcie; doradca szkolny rzuca mimochodem uwagę, która ma nieoczekiwane konsekwencje; nauczyciele balansują między pobłażliwością a podejrzliwością. Każda z tych ról wzmacnia realizm, sprawiając, że sekret nastolatków istnieje w wiarygodnym kontekście społecznym.
Reżyseria i warstwa wizualna są starannie dopasowane do tematyki. Théo Jourdain, Mohamed Chabane, Tania Gotesman oraz Igor Gotesman utrzymują spójność wizualną dzięki powracającym motywom: ujęciom z ręki i ciasnym kadrom w scenach potajemnych spotkań, szerokim planom w momentach refleksji, statycznym kompozycjom podkreślającym dystans między skromną codziennością a wyobrażonym luksusem. Marsylia jest tu zarówno tłem, jak i bohaterem: porośnięte krzewami wzgórza, pokryte graffiti fasady, ślady szkolnego dnia, widoki na morze. Ten autentyczny, często pomijany w francuskiej fikcji telewizyjnej, krajobraz peryferyjny uwydatnia dystans emocjonalny i społeczny między rzeczywistością bohaterów a tym, co mogłyby dać pieniądze.
Ścieżka dźwiękowa – skomponowana przez marsylską artystkę Léa Castel we współpracy z Yoanem Chirescu – podkreśla podwójną tonację serialu. Rytmiczne, energiczne utwory towarzyszą momentom euforii, podczas gdy melancholijne melodie w tonacji mol pojawiają się w chwilach nieufności lub tęsknoty. Muzyka używana jest oszczędnie, zawsze w służbie emocjonalnego podtekstu.
Pod względem stylistycznym scenariusz unika nadmiernego wygładzenia. Dialogi brzmią potocznie, czasem niepewnie, czasem z wyraźną świadomością kodów społecznych: składnia wiadomości tekstowych, młodzieńcze uniki, nagłe wyznania. Ta językowa faktura oddaje wiarygodność młodzieżowego języka – rejestru przejściowego między slangiem, szczerością, obronną ironią a niespodziewaną wrażliwością.
W wymiarze kulturowym Młodzi milionerzy wpisują się w rozwój francuskich opowieści spoza Paryża w katalogu Netflix, stawiając Marsylię w centrum fabuły. Serial jest częścią globalnego trendu podkreślania tożsamości regionalnych w historiach o uniwersalnym wydźwięku. Poruszane tematy – ambicje ekonomiczne, autonomia młodzieży, złożoność moralna – wykraczają poza granice, ale kontekst społeczny Marsylii nadaje im szczególnego ciężaru.
Produkcja unika prostych odpowiedzi. Nie przedstawia bogactwa ani jako czystego wybawienia, ani jako całkowitego zepsucia, lecz jako katalizator ujawniający ukryte słabości, zmieniający układ sił w przyjaźniach i obnażający niepełną dojrzałość bohaterów. Pomiędzy komicznymi scenami pojawiają się chwile introspekcji, pokazujące, jak każda decyzja wpływa na relacje, lojalności i poczucie własnej tożsamości.
Łącząc subtelny ton, solidną konstrukcję postaci i napięcie narracyjne, Młodzi milionerzy stają się przemyślanym wkładem w rozwój współczesnego dramatu młodzieżowego – preferując uważną obserwację zamiast widowiska i precyzję emocjonalną zamiast lekkości. Ich wartość kulturowa polega na przedstawieniu młodości naznaczonej odpowiedzialnością, przypadkiem i konsekwencjami. Nie oferują jasnego zakończenia – być może po to, by przypomnieć, że młodość, nawet z fortuną w rękach, pozostaje tymczasowa, niepewna i głęboko ludzka.
Wszystkie osiem odcinków Młodych milionerów jest dostępnych na Netflix od 13 sierpnia 2025 roku.
